Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quis Aristidem non mortuum diligit? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Duo Reges: constructio interrete. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. At certe gravius.

Pollicetur certe.: Is cum arderet podagrae doloribus visitassetque hominem Charmides Epicureus perfamiliaris et tristis exiret, Mane, quaeso, inquit, Charmide noster;
Bork: Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
Quo tandem modo?: Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Bork: Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.

Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.

Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Quis Aristidem non mortuum diligit?

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
Sed non sunt in eo genere tantae commoditates corporis tamque productae temporibus tamque multae.
At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset.
Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio.
Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.

Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni.

Hoc vero non videre, maximo argumento esse voluptatem illam,
qua sublata neget se intellegere omnino quid sit bonum-eam
autem ita persequitur: quae palato percipiatur, quae
auribus;

Hoc unum Aristo tenuit: praeter vitia atque virtutes negavit
rem esse ullam aut fugiendam aut expetendam.

An nisi populari fama?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Paupertas si malum est, mendicus beatus esse nemo potest, quamvis sit sapiens.
Est, ut dicis, inquam.

An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Perge porro; Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. A mene tu? Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?